بسم رب المهدی(عج)

شاید مسخره باشه

اما من امشب باز بیخوابی ناشی از سردرد زده به سرم و منو کشیده نت!

اونم چه سر دردی!ناشی از 5ساعت تو جاده بودن و 2ساعت کلنجار با یه آدمه بی....

بی خیال!

بازم تنهایی رو عشقه.بی هم خونه.بی دوست.بی یار و یاور.دور از پدر و مادر...

باور کردنش سخته

من و تنهایی بیرونی!

همیشه در درون تنها بودم اما بیرون نه!همیشه کسی دور و برم بود

حالا تا اطلاع ثانوی پارک ممنوع!!!

هوای دلم کمی تا قسمتی ابری و آسمون افکارم مشوش و پر از ابرهای سیروس و کومولوس

می خوام گله کنم از خودم!

چرا این قدر حساسم؟

چرا دل نازکم؟

چرا آرامش ندارم و این قدر سرزنده و فعالم؟که همه فکر می کنن غمی در زندگی ندارم؟؟

شاید منم به اندازه ی ظرفیت خودم مشکل دارم

تمومش کن دنیا!

همین.